أَیُّها الفَاجِرُ جَهْلاً بِالنَّسَبْ
إنما الناس لأم ولأب
ای گناهکاری که به نسب آبا و اجدادی جهل داری
همانا مردم از یک پدر و مادر اند
هل تراهم خلقوا من فضة
أم حدید أم نحاس أم ذهب
آیا آنها را (چنین) می بینی که از نقره
یا آهن و مس و طلا خلق شده اند؟
بل تراهم خلقوا من طینة
هَلْ سِوَى لَحْمٍ وعَظْمٍ وَعَصَبْ؟
بلکه آنها را (چنین) می بینی که از گِل سرشته شده اند
(در نتیجه) آیا چیزی جز گوشت و استخوان و عصب اند؟
إنما الفخر لعقلٍ ثابتٍ
وَحَیَاءٍ وَعَفَافٍ وَأَدَبْ
مباهات کردن همانا برای (داشتن) عقل
و حیا و عفاف و ادب است.
درباره این سایت